Rozliczenie subwencji na uczniów niepełnosprawnych w szkołach i przedszkolach samorządowych (art. 8 ufzo)

• Poznanie zasad dotyczących obowiązku wydatkowania środków na kształcenie specjalne w kwocie nie niższej, niż w subwencji oświatowej.
• Zaprezentowanie efektywnych sposobów spełniania wymogów art. 8 ustawy o finansowaniu zadań oświatowych.
• Część szkolenia zostanie przeprowadzona w formie warsztatowej. Prowadzący szkolenie pokaże, jak dokonać kalkulacji wzoru zawartego w ustawie, a także jak podzielić środki pomiędzy szkoły, uwzględniając prawidłową klasyfikację budżetową.
• Przygotowanie uczestników do udokumentowania organom kontrolującym spełnienia wymogów ustawy o finansowaniu zadań oświatowych w zakresie wydatkowania środków na kształcenie specjalne w kwocie, nie niższej niż w subwencji oświatowej – wskazanie jak należy przedstawić RIO w razie kontroli spełnienie wymogu ustawowego.
• Wskazanie właściwego sposobu klasyfikowania wydatków na kształcenie specjalne w rozdziałach klasyfikacji budżetowej.
• Przedstawienie, co można sfinansować w ramach środków na kształcenie specjalne, jak wykazywać koszty wspólne, jakim algorytmem wykazywać wynagrodzenia nauczycieli specjalistów, innych nauczycieli i obsługi/administracji, wydatki bieżące i wydatki majątkowe, indywidualne nauczanie, doskonalenie nauczycieli, itp.
• Uzyskanie praktycznych wskazówek dotyczących przeznaczenia środków naliczonych w subwencji na ucznia niepełnosprawnego.
• Omówienie zasad postępowania, w przypadku zmiany liczby uczniów w ciągu roku, a także wpływu wysokości środków na kształcenie specjalne, ponoszonych w placówkach samorządowych na wysokość dotacji udzielanych szkołom i przedszkolom niesamorządowym.
• Możliwość konsultacji kwestii problemowych z ekspertem- praktykiem w celu uniknięcia błędów i nieprawidłowości przy wydatkowaniu środków na kształcenie specjalne.

1. Aspekty prawne – ustawa o finansowaniu zadań oświatowych.
2. Metody wykazywania wydatków na kształcenie specjalne – podejście praktyczne.
3. Wzór zawarty w art. 8 ustawy o finansowaniu zadań oświatowych - przykłady rozwiązania (warsztaty).
4. Metody wykazywania wydatków na kształcenie specjalne przez szkoły samorządowe – podejście praktyczne:
   • co można sfinansować w ramach środków na kształcenie specjalne?
   • jakie pomoce dydaktyczne można kupić z tych środków?
   • jak wykazywać koszty wspólne według nowych zasad?
   • jakim algorytmem wykazywać wynagrodzenia nauczycieli specjalistów?
   • wykazywanie wynagrodzeń innych nauczycieli i obsługi/administracji,
   • wydatki bieżące a wydatki majątkowe,
   • indywidualne nauczanie,
   • doskonalenie nauczycieli.
5. Zapisy orzeczenia o kształceniu specjalnym a wydatki ponoszone na kształcenie specjalne przez przedszkole/szkołę.
6. Rejestracja wydatków – dedykowane rozdziały klasyfikacji budżetowej.
7. Podział kwoty na kształcenie specjalne pomiędzy odpowiednie rozdziały klasyfikacji budżetowej, z uwzględnieniem tzw. małej metryczki i ustawowego wzoru z art. 8 ustawy o finansowaniu zadań oświatowych.
8. Wykazanie wydatków na kształcenie specjalne w samorządzie w przypadku kontroli RIO.
9. Subwencja na kształcenie specjalne jako punkt odniesienia do ponoszonych wydatków. Weryfikacja danych przekazanych przez MEN.
10. Zmiana liczby uczniów w ciągu roku – skąd środki na sfinansowanie kształcenia specjalnego tych uczniów?
11. Zmiana liczby uczniów w ciągu roku – czy można dokonywać przesunięcia środków zaplanowanych na kształcenie specjalne, gdy zmienia się liczba uczniów?
12. Środki na kształcenie specjalne ponoszone w szkołach i przedszkolach samorządowych a dotacje udzielane przez samorząd dla oświaty niesamorządowej – zależności.
13. Finansowanie uczniów niepełnosprawnych a dane wykazane w Systemie Informacji Oświatowej.
14. Informacje będące w posiadaniu jednostki samorządu terytorialnego i dyrektorów szkół i placówek – jak szybko policzyć, sprawdzić i monitorować spełnianie art. 8 ustawy.15
15. Dyskusja, odpowiedzi na pytania Uczestników.

Dyrektorzy i główni księgowi szkół i przedszkoli samorządowych, skarbnicy jst, pracownicy samorządowi, odpowiedzialni za sprawy z zakresu oświaty oraz dyrektorzy i pracownicy CUW-ów, ZEAS-ów.

Przez 6 lat był pracownikiem Ministerstwa Finansów, następnie przez 9 lat pracownikiem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W MEN na początku Naczelnik Wydziału Analiz w Departamencie Ekonomicznym, a potem przez 6 lat pełnił funkcję Dyrektora Departamentu odpowiedzialnego za System Informacji Oświatowej oraz za finansowanie zadań oświatowych, w tym za opracowanie corocznego algorytmu podziału części oświatowej subwencji ogólnej. Autor m.in. ustawy o finansowaniu zadań oświatowych, nowelizacji ustawy o SIO, wcześniej przepisów w zakresie tzw. dotacji przedszkolnej, dotacji podręcznikowej oraz dotacji dla szkół i placówek niesamorządowych.