Brakowanie dokumentacji niearchiwalnej z uwzględnieniem zmian w prawie o ochronie danych osobowych

• Zapoznanie z treścią rozporządzenia w zakresie brakowania dokumentacji,
• Omówienie problematyki brakowania dokumentacji, przybliżenie procedury niszczenia akt, przedstawienie dokumentacji niezbędnej przy brakowaniu,
• Nabycie praktycznych umiejętności w zakresie: typowania dokumentacji do zniszczenia, naliczania okresów przechowywania akt, ustalania kategorii archiwalnej zgodnie z wykazami akt i weryfikacja kwalifikacji archiwalnej. Poznanie elementów wniosku na brakowanie i wiedza na temat sporządzenia koniecznych dokumentów.

1. Co to jest brakowanie dokumentacji i kogo dotyczy? Pojęcie państwowej i samorządowej jednostki organizacyjnej.
2. Jak rozliczyć się z aktami stowarzyszeń, przedsiębiorców prywatnych, spółek.
3. Analiza procesu brakowania dokumentacji w świetle obowiązujących procedur archiwalnych.
4. Niszczenie akt a brakowanie dokumentacji.
5. Zasady wnioskowania o ekspertyzę archiwalną.
6. Jak długo należy przechowywać akta w podmiocie (aspekt służbowy, kontrolny, socjalny i historyczny).
7. Zasady celowości, adekwatności i niezbędności przetwarzania danych osobowych a usuwanie dokumentacji z danymi osobowymi.
8. Weryfikacja kwalifikacji archiwalnej.
9. Kto odpowiada za brakowanie akt w podmiocie i jak często należy je przeprowadzać? Udział komórek merytorycznych w ocenie wartości dokumentacji.
10. Aktualne formularze i druki niezbędne przy brakowaniu (komplet materiałów do procedury).
11. Sporządzanie wniosku na brakowanie – uwagi praktyczne.

ZAJĘCIE SKIEROWANE DO: osób zatrudnionych w samorządowych i państwowych podmiotach (kierownicy, szefowie jednostek), fundacjach i stowarzyszeniach, a także osób odpowiedzialnych za prowadzenie archiwów zakładowych lub składnic akt.

Specjalista ds. zarządzania dokumentacją najnowszą, doktor nauk humanistycznych z zakresu archiwistyki, absolwentka Wydziału Humanistycznego UMCS w Lublinie i studiów menadżerskich EMBA, biegły sądowy, wieloletni pracownik administracji państwowej. Prowadziła: kontrole biurowości i archiwizowania dokumentacji w jednostkach państwowych i samorządowych; wykonała szereg ekspertyz dot. wartościowania akt decydując o czasookresie ich przechowywania; opiniowała wnioski o zniszczenie lub przejęcie akt do archiwum państwowego.